گل بارون زده من گل یاس نازنینم
میشکنم پژمرده میشم نذار اشکات رو ببینم
تا همیشه تورو داشتن، داشتن تمام دنیاست
از تو و اسم تو گفتن بهترین همه حرفاست
با تو، با تو اگه باشم وحشت از مردن ندارم
لحظههام پُر میشه از تو وقت غم خوردن ندارم
ای غزلواره دلتنگ که همه تنت کلامه
هنوز هم با گل گونهات شرم اولین سلامه
ای تو جاری توی شعرم مثل عشق و خون و حسرت
دفتر شعر من از تو سبد خاطرههامه
ای گل شکسته ساقه گل پرپر
که به یاد هجرت پرندههایی
توی یأس مبهم چشمهات میبینم